دسته: 
زمان سنجی در کارها
زمانسنجی یکی از اولین و اصولی ترین کارها در طراحی و راه اندازی کارخانه و به طور کلی پایه اساسی دیگر کارهاست.
اگه مایل باشین این مبحث رو تا اونجایی که بتونیم جلو ببریم.
تعریف زمانسنجی:
كاربرد تكنیكهائی است به منظور تعیین زمان استاندارد انجام كار برای یك كارگر واجد شرایط (نرمال) كه كار مشخصی را در سطح كارائی مشخصی به انجام میرساند.
مسئولیتهای فرد زمانسنج:
۱- بررسی كامل روش فعلی جهت حصول اطمینان از صحیح بودن آن.
۲- بررسی كامل ماشین آلات و توانایی اپراتور قبل از ارزیابی عملیات.
۳- همكاری كامل با اپراتور و مسئولین مافوق او (به منظور گرفتن بیشترین كمك از آنان).
۴- ثبت دقیق زمانهای عناصر كار.
۵- ارزیابی كارایی اپراتور به طریق عادلانه.
۶- در طول جریان زمانسنجی باید به طریقی رفتار نماید كه اعتماد كامل اپراتور را بخود جلب كند. صبر و قضاوت
صحیح، دو امر مهم در این زمینه هستند.
۷- قابلیت و توانایی ذهنی خوب جهت تصمیم گیریهای مناسب و سریع.
۸- نحوه صحیح استفاده از ماشین آلات، ابزار دستی، جیگها و فیكسچرها و آلات اندازه گیری را بداند و از طرف دیگر
باید دارای اطلاعات كافی در مورد نحوه برشها، سرعتها، عمق برشها، كیفیت محصول و عمر نهایی ابزار باشد
اهداف زمانسنجی:
۱ – تعیین هزینه نیروی انسانی درگیر در ساخت محصول
۲ – تعیین تعداد كارگران تولیدی و غیر تولیدی مورد نیاز
۳ – تعیین تعداد ماشینهای تولیدی مورد نیاز
۴ – تعیین حجم و مقدار تحویلی مواد به ایستگاههای كاری
۵ – تعیین و برنامه ریزی زمانی كل تولیدات كارخانه
۶ – بررسی امكان ساخت یك محصول با توجه به امكانات موجود
۷ – تعیین اهداف تولیدی
۸ – تجزیه و تحلیل نتایج بدست آمده
۹ – بررسی كارایی بخشها و یا نیروی انسانی كارخانه
۱۰- دانستن هزینه واقعی تولید
۱۱- پرداختهای مالی و حقوقی به افراد و تعیین سیستمهای تشویقی و پرداخت حقوق بر اساس بهره وری
۱۲- مقایسه آلترناتیوهای مختلف انجام كار از نظر زمانی و انتخاب بهترین آنها
۱۳- بالانس كردن خطوط مونتاژ، ساخت و فعالیتهای اعضای یك گروه
۱۴- استفاده از زمان در نمودارهای آنالیز روشها، روابط انسان و ماشین و سایر نمودارهای مهندسی
۱۵- طراحی خط تولید و ایستگاههای كاری قبل از نصب فیزیكی آنها
۱۶- طراحی ابزار و وسایل و تجهیزات
۱۷- استفاده از كارشناسان در برنامه ریزی تعمیرات و نگهداری، كنترل پروژه،برنامه ریزی و مدیریت ظرفیت و
دیگر سیستم های مهندسی صنایع.
۱۸- كاربرد در بسیاری از فعالیتهای اداری پروژه های عمرانی و خدماتی، بیمارستانها و غیره
زمانبندی كارها در محیط كارگاه
هدف یافتن بهترین ترتیب انجام و تكمیل كارهاست. بهینگی توالی عملیات با در نظر گرفتن یك معیار كارایی مثلاً زمان تكمیل كل كارها، مـجموع دیـركـردها یـا مــجموع دیـركــردها و زودكردها مشخص میشود.
با زمانهای پردازش و موعد تحویل دلخواه بررسی و یك مدل با هدف كمینه كردن مجموع دیركردها و زودكردها ( ) با استفاده از تكنیك الگوریتمهای ژنتیك ارائه میشود. این مسئله از نوع مسایل ایستاست و بجز محدودیت ماشین آلات (به عنوان منابع) محدودیت دیگری برآن حاكم نیست.
هدف یافتن بهترین ترتیب انجام و تكمیل كارهاست. بهینگی توالی عملیات با در نظر گرفتن یك معیار كارایی مثلاً زمان تكمیل كل كارها، مـجموع دیـركـردها یـا مــجموع دیـركــردها و زودكردها مشخص میشود. تنها تفاوت كارگاه گردش كاری ترتیبی با كارگاه گردش كاری در حالت عمومی این است كه در حالت اول كارها در مراحل مختلف فرآیند (ماشینها)از یكدیگر سبقت نمیگـیرند. بـه عـبارت دیـگر تـرتیب كـارها روی ماشین اول ، تعیین كنندهٔ ترتیب كارها روی تمام ماشینهاست.
در حالت عمومی ، كارها ممكن است در مراحل مختلف فرآیند از یكدیگر سبقت بگیرند. در عمل ، اكثر مسائل كارگاه گردش كاری از نوع ترتیبی است و سبقت كارها از یكدیگر به ندرت اتفاق میافتد. 
فرضهای اصلی مسئله عبارت اند از
۱) هـركار بـاید به ترتیب به وسیلهٔ تمام ماشینها پردازش شود.
۲) در هر زمان هر ماشین تنها یك كار را پردازش میكند.
۳) در یك زمان هر كار تنها به وسیلهٔ یك ماشین پردازش میشود.
۴) كارها به طور پیوسته انجام میشوند و بریدگی مجاز نیست.
۵) زمانهای آماده سازی كارها مستقل از توالی آنهاست و به عنوان بخشی از زمان پردازش در نظر گرفته میشود
۶) توالی عملیات كارها روی تمام ماشینها یكسان است و باید توالی عمومی تعیین شود. در اكثر صنایع تولیدی بزرگ، مانند خودروـ سازی و صنایع مونتاژ ، عملیات پردازش قطعات و تكمیل كارها به صورت خطی و مرحلهای صورت مـیگیرد. از ایـن رو مـسایل زمـانبندی كـارگاه گردشكاری، طیف گستردهای از مدلهای تولیدی و مونتاژ را در برمیگیرد. از طرف دیگر این مسئله بـا مـعیار حـداقل كـردن مـجموع دیــركردها و زودكـردها ( ) یـك مـعیار تـولیدكننده ـ مشتری پسند و در جهت اهداف سیستمهای تولید درست به موقع است .
« آماده سازی و استفاده از شرح وظایف شغلی »
این مقاله راهنمای کسانی است که می خواهند شرح وظایف شغلی بنویسند یا شرح وظایف موجود را روزآمد کنند.
شرح وظایف ،نمایانگر یک ارزیابی جامع از هدف شغل، کمک آن به تحقق اهداف سازمان، تناسب آن با ساختار کلی سازمان، وظایف اصلی، مسئولیت ها و اصول گزارش دهی است.
تعریف
شرح وظایف شغلی، بیان واقع بینانه ساختار و واقعیت های برگرفته از اهداف و وظایف تعیین شده برای یک کار است. شرح وظایف شغلی، حد و مرزهای اختیارات شاغلین را مشخص کرده و شامل عنوان شغل، واحد شغلی، مکان شغل و اصول گزارش دهی شغلی است.
مزایا
شرح وظایف شغلی:
• وظایف و مسئولیت ها را روشن می کند؛
• برای استخدام کارکنان مفید است؛
• شکاف ها یا موازی‌کاری ها در سازمان را نشان می دهد؛
• یک ارزیابی جامع از وظایف و فعالیت هایی که در یک واحد یا یک سازمان انجام می شوند، ارایه می كند.
معایب
شرح وظایف شغلی:
• اگر محیط سازمان بیش از حد محدودکننده باشد، ممکن است افراد بگویند که «این کار من نیست.»
• نیازمند روزآمد شدن مستمر است.
چک لیست عملی
۱٫ کارکنان را از علل ارزیابی و اصلاح شرح وظایف شغلی آنان مطلع سازید
اهداف ارزیابی شرح وظایف شغلی عبارتند از:
• شناخت ارتباطات و تعاملات کاری؛
• کمک به ارزیابی و ارتقای شغلی؛
• ارایه درکی کامل از نحوه سازماندهی شرکت به همه کارکنان.
• آیا تمامی وظایف و فعالیت ها بر اساس اولویت فهرست شده اند؟
• همه کارکنان از شرایط گزارش دهی کارشان مطلع هستند؟
• تداخلی میان کار واحدهای فعال در یک سازمان وجود دارد؟
• مشاغل به طور منطقی گروه بندی و برخی از دیگران جدا شده اند؟
. اطلاعات لازم را گردآوری کنید
• تمایز میان آنچه کارکنان فکر می کنند و آنچه واقعاً انجام می دهند؛
• تمایز میان افكار همكارانی که با فرد مورد نظر ارتباط دارند و آنچه باید انجام شود.
شما می توانید از طریق مصاحبه های غیررسمی، به راحتی به این اطلاعات دست یابید. می توانید از پرسش نامه هم استفاده کنید،
اطلاعات پایه.. عنوان شغلی و واحد شغلی . عنوان شغلی باید مختصر، روشن و شفاف باشد. کارمندان، وضعیت و موقعیت افراد را از روی عنوان شغلی آنها حدس می زنند.
مکان. مکان شغلی مورد نظر را تعیین کنید. اگر سفر مورد نیاز است، آن را با بیان جزییات دقیق روشن كنید.
ارتباطات مهم کاری. در صورت تناسب، از چارت سازمانی برای نشان دادن نحوه ارتباط یک شغل با دیگر مشاغل و جایگاه آن در ساختار سازمان استفاده کنید.
هدف اصلی یا هدف شغلی. به طور مختصر توضیح دهید، چرا این شغل وجود دارد.
وظایف اصلی/ وظایف کلیدی/ نتایج کلیدی. وظایف یا مسئولیت های کلیدی، همان وظایفی هستند که نقش بسزایی در تحقق اهداف شغلی و سازمانی دارند.
ایده آل آن است که برای هر شغل بیش از پنج یا شش وظیفه را تعیین نکنیم.
توصیف هر یک از وظایف باید دارای سه عنصر زیر باشد:
تعیین فعالیت اصلی
ابزار آن فعالیت
ابزار آن فعالیت
برای آماده سازی و استفاده از شرح وظایف شغلی
بایدها
• اجازه دهید کارکنانتان بدانند چرا شرح وظایف شغلی آنان اصلاح و یا روزآمد شده است.
• شاغلین فعلی را در این فرآیند دخالت دهید.
• برای جلوگیری از دوباره‌کاری، شرح وظایف شغلی را مرتباً بررسی كنید.